Het blaasgruis verhaal van Bumper: "Help, hij kan niet plassen!"

Blaasgruis is een steeds vaker voorkomend probleem onder katten. Dit overkwam ook Bumper, de kat van Cari van Deijzen. Zij schreef een gastblog over haar ervaring met Bumper.

Dat is niet een scenario waar je blij van wordt op een vrijdag rond 18.00 uur. Het overkwam me met Bumper.

Bumper is een gecastreerde kater van 10 jaar met ataxie. Dat hij ataxie heeft, speelt in dit verhaal alleen een rol, omdat hij door zijn handicap op zijn zij liggend plast en ik er zodoende achter kwam dat er iets mis was.

Hij is een bikkel en laat niet snel iets merken. Normaal gesproken komt zijn urine er als een ferme straal uit die zo'n 15 tot 20 cm verderop in het gras belandt. Maar nu vielen er slechts 2 druppels in het gras. Vijf minuten later nog een keer. Paniek! Gelukkig was er nog een praktijk met avond-spreekuur.

Maar nu vielen er slechts 2 druppels in het gras. Vijf minuten later nog een keer. Paniek!

Bumper's blaas bleek gek genoeg leeg. Hij kreeg Metacam mee en de volgende dag leek alles weer goed. Maar het was niet goed. Soms kon hij plassen en soms niet. Ik kon tijdens een goeie straal zijn urine opvangen en bij onderzoek bleken er vele 'mooie' struvietkristallen in rond te zwemmen.

De dierenarts gaf antibioticum mee en wilde hem aan de Royal Canin s/o high dilution. Dat lost de kristallen snel op. Prima. Hij raadde aan dit langere tijd te geven (tot wel een half jaar), en de 7 kilo zak kwam tevoorschijn.

Ho even!

Al eens gekeken naar de samenstelling? De contra-indicaties? Dit voer is een medicijn en nee, dat ga ik mijn kat niet langer geven dan strikt noodzakelijk. Ik ging dus de deur uit met een 1,5 kilo zak en na een halve zak was zijn urine schoon en de ph weer goed. In 2,5 week en na minder dan een kilo brokjes.

Mij werd aangeraden over te gaan op een struviet-voorkomende brok en dat zou hij wel levenslang nodig hebben. En niks anders. Oh, echt? En waar is dat op gebaseerd?

Ik ben eens onderzoek gaan doen. Wat blijkt... foute voeding is een belangrijke oorzaak van blaasgruis. Zou ik Bumper een foute voeding hebben gegeven?

Ik geef mijn katten graag goed voer en al geruime tijd kwam er alleen nog maar graanvrij in huis. Graan is tenslotte geen carnivoren-voer. Dat Yarrah tevens biologisch was, sprak me erg aan, want als de dieren in zijn voer een goed leven gehad hebben, is me dat wat waard. In recensies las ik eerder dat de 'gewone' Yarrah brok al bij meerdere katten blaasgruis veroorzaakt had. Dat lag vast aan al die granen die erin zaten en de 41% koolhydraten, die de urine te basisch maken. Vol vertrouwen kocht ik de graanvrije versie.

Oeps... ik had even verder door moeten denken en onderzoeken. Grote boosdoeners die blaasgruis kunnen veroorzaken, zijn ook magnesium en fosfaat. Fosfor (1,1%) en magnesium (0,15%) bleken bij beide voeren exact hetzelfde! Fosfor redelijk hoog, maar magnesium erg hoog. En ook de koolhydraten waren nog in ruime mate aanwezig met 33,8%. Graan wordt gewoon vervangen door andere ingrediënten zoals onder andere aardappel en erwten. Ook koolhydraten! (Katten kunnen een allergie hebben voor granen en in dat opzicht is graanvrij gunstig, maar dat speelde hier geen rol.)

Ik gaf Bumper de Yarrah nu een jaartje. Daarnaast wel natvoer, maar niet in grote hoeveelheden, eigenlijk alleen voor "het lekkere". Conclusie: teveel koolhydraten, fosfor en magnesium en te weinig vocht. Hoe gingen we dat oplossen? Met levenslang blaasgruis dieet?

Ik heb me verdiept in de ingrediënten die dit voer zo "goed" zouden maken. Koolhydraten, fosfor en magnesiumgehaltes zijn vaak niet veel beter dan bij "normaal" voer en soms zelfs hoger. Vlees komt slechts in zeer geringe hoeveelheid in het voer voor. Conclusie: met (chemische) hulpmiddelen worden de schadelijke effecten van het eigenlijke voer tegengegaan/opgeheven. Dieetvoer geven komt sterk in de richting van medicijnen geven. Medicijnen die niet genezen, maar een probleem onderdrukken. Op de lange termijn veroorzaken die vaak bijwerkingen. Voor de voerfabrikant geen probleem: ook voor de nieuwe kwaal hebben ze wel een dieet.

Conclusie: met (chemische) hulpmiddelen worden de schadelijke effecten van het eigenlijke voer tegengegaan/opgeheven. Dieetvoer geven komt sterk in de richting van medicijnen geven. Medicijnen die niet genezen, maar een probleem onderdrukken.

Bumper is door het medicijnvoer RC s/o high dilution genezen en nu is het zaak om hem gezond te houden. Niet met medicijnen, maar met goed voer. Voer dat geschikt is voor een kat: veel vlees, weinig koolhydraten, veel vocht. Daar bestaat zijn natuurlijke prooi uit en die kant moeten we terug op.

Hij krijgt nu meer kwaliteits blikvoer, wat KVV en de ééndagskuikens zijn weer ingevoerd. Hij krijgt ook nog steeds brokjes, want dat vindt hij lekker, is makkelijk en laten we eerlijk zijn, ook goedkoper. Er lopen hier nog 4 katten en 2 hondjes rond en een uitkering is nou eenmaal geen vetpot. Als brok heb ik nu eentje met best weinig vlees en het is niet graanvrij (van die hype ben ik nu wel genezen..), maar fosfor en magnesium zijn in ieder geval laag. Qua speciaalvoer is dit volgens mij één der beteren. Het kan goed zijn, dat hij later weer een "normale" brok krijgt.

Ik hoop een balans te vinden tussen wat hij eigenlijk zou moeten eten (prooi/vlees) en een brok die zo min mogelijk schade aanricht. Over een aantal weken/maanden zal ik nog eens zijn urine laten testen op kristallen en urine pH waarde. Tot die tijd hou ik hem scherp in de gaten.

Een korte update over Bumper (oktober 2018): Het gaat goed met Bumper. Hij plast een ferme straal en zijn pH urine is 6,8. Dat is wat aan de hogere kant, maar nog niet zorgelijk. Cari probeert dit nog wel iets naar beneden te krijgen.

Wie ben ik?

Mijn naam is Cari van Deijzen, kattenliefhebster in hart en nieren. Veel met katten en hun gedrag bezig geweest en veel ervaring opgedaan in asiel, met eigen katten en opvangkatten. Op dit moment vrijwilligster (vang- en opvang) bij St. Poezensnuitjes.