De ontwikkeling van kittens: Foto's van 0 tot 12 week

In de paar weken dat je de schattigste kittens op aarde in je huis hebt, zie je een opmerkelijk ontwikkeling van de kleintjes. Van piepklein pluizenbolletje tot waggelend eendje tot spring-in-het-veld haarbal leren ze allerlei dingen.

Kittens mogen niet eerder dan 7 weken het nest verlaten, maar nog beter zou zijn tussen de 12 en 14 weken (sommigen pleiten zelfs voor 16 weken). Hierdoor ervaren ze ook hun tweede socialisatie periode bij de moeder en nestgenootjes, en leren ze allerlei belangrijke dingen. In dit artikel leg ik dat verder uit: Wanneer mogen kittens weg uit het nest?

Maar het kan erg lastig zijn in te schatten hoe oud de kittens werkelijk zijn. Om een betere inschatting te kunnen maken hoe oud zo’n schattige kitten is (en gewoon om weg te smelten) kun je hier foto’s vinden van kittens van diverse leeftijden. (En anders kun je gewoon schattige kitten plaatjes bekijken :) )

Deze foto's en teksten zijn een bijdrage van Vera, die opvanggezin is van Stichting Scheldekat. Vera verzorgt Mira met haar 5 kittens. Zij heeft verhaaltjes over de ontwikkeling van de kittens en de moeder geschreven en haar werk als opvanggezin.

Hoe kwamen de katjes bij jou?

Vera: Op donderdag 12-04-2018 zag ik op FB dat Marleen van Stichting Scheldekat een gastgezin zocht voor Mira en haar 5 kittens. Ik heb Marleen een berichtje gestuurd dat ze bij ons welkom waren. Snel de bijkeuken klaar gemaakt voor Mira en haar kittens. De verwarming aangedaan, alle spullen die gevaar op kunnen leveren opgeruimd.

En uurtje later was Marleen daar met de dierenambulance. Ze waren 1 dagje oud en gevonden in Hansweert. Wij zelf en Mira vonden het heel spannend. Gezorgd dat ze lekker warm lagen en natuurlijk ieder uur gaan kijken hoe het gaat.

Week 1 en 2

Vera: Iedere dag worden de kittens gewogen en gaan ze goed vooruit. Ze komen iedere dag ongeveer 20 gram aan. Hun navelstrengetjes beginnen ze te verliezen. Mira doet het heel goed voor zo’n jong moedertje amper 1 jaar oud.

Mira geniet enorm van haar kittens. Ze ligt een hele dag in haar mand. Ze komt er alleen uit om haar behoefte te doen en heel veel te eten en te drinken. Haar kittens liggen er heerlijk bij en ze houdt ze goed warm. We mogen haar kittens pakken en zelf wordt ze ook graag door ons geknuffeld. 

Week 1: De kleintjes van Mira

De eerste adoptanten komen in eind week 2 al kijken wat Mira heel spannend vindt. Die vreemde mensen willen ze natuurlijk even vast houden en een keuze maken.

Tijgertje wordt door een gezin met jonge kinderen uitgekozen. Het zwarte kopje door een familie uit Vlissingen en tot onze verrassing komen er ook adoptanten voor moeder Mira met kitten. De overgebleven kittens worden rond week 10 uitgezocht door ons en geplaatst bij het kitten waar ze het best bij passen.

Week 2

Week 3

Vera: Eind week 3 beginnen de kittens volop te bewegen en proberen al uit hun mand te klauteren . Onze oogjes zijn open en mooi blauw. Onze tandjes beginnen ook al te komen. Wat gaat het snel!

Week 3

Week 4

Vera: Ze proberen voorzichtig wat natvoer te eten. Ze worden nog iedere dag gewogen om te kijken of Mira nog genoeg melk geeft.

Ondertussen is Mira weer krols geworden. In principe kan ze dus weer al zwanger worden. Gelukkig kan ze bij ons nergens naar toe en de katers die bij ons wonen zijn allemaal gecastreerd. Ze maakt nu ook kennis met de andere poezen die bij ons wonen en die komen voorzichtig eens kijken. Ze houdt alles goed in de gaten en bewaakt haar kittens ontzettend goed.

De kittens kunnen hun moeder nu ook volgen en houden haar ook goed in de gaten. Ze spartelen volop met onze poesjes en knuffelen elkaar al.

Week 4: De kittens beginnen met spelen en donderjagen.

Week 5

Vera: We gaan al op onze kitten kattenbak en beginnen al zelfstandig kittenbrokjes te eten. Jammie! We groeien als kool en wegen nu tussen de 700 en 800 gram. We rennen nu volop rond in de bijkeuken en proberen met elkaar te spelen.

Onze moeder houdt ons goed in de gaten en haalt ons terug naar de mand als we te ver gaan. Ook gaat moeders piepen en wij kunnen dat horen . Dat is ook een teken dat we terug moeten komen.

Af en toe mogen de grote poezen ook even binnenkomen, zodat we daar ook aan kunnen wennen. Natuurlijk hebben we ook regelmatig kraamvisite om te wennen aan andere mensen. Daarna worden we steeds helemaal schoongelikt.

Week 5: We proberen een brokje en we spelen zelfs op de kattenbak!

Week 6

Vera: Vanaf nu mogen we ook een paar uurtjes per dag in de kattenren bij de andere poezen. En moeder Mira gaat mee om ons en de andere katten in de gaten te houden. Ze waakt als een trotse moeder over ons. We hebben nu ook volop speelgoed gekregen om mee te spelen. De kruiptunnels en de veertjes zijn onze favoriet.

Week 6: We eten mee met de volwassenen hier. Zo groot zijn we nog niet!

Week 6: We drinken soms ook nog bij mama.

Week 7

Vera: Vanaf nu mogen we een hele dag in de buitenren. Het is heerlijk weer en we kunnen onze temperatuur goed vasthouden. Moeders blijft bij ons in de buurt . Maar we mogen soms ook met de grote poezen knuffelen en spelen.

Vaak komen er ook kindjes eventjes met ons spelen. Natuurlijk spelen de adoptanten ook heel vaak met ons. Maar die hebben nog een hoop ander werk te doen. Manden netjes houden. Eten en drinkspotjes verschonen. Drie keer per dag de kattenbakken schoonmaken. Wij zijn nu in totaal met 11 poezen.

Week 7

Week 8

Vera: Mogen we nu al naar ons nieuwe huisjes? Nee, dat mag nog niet. We drinken nog volop bij onze moeder. We stoeien veel met elkaar en leren nu aanvallen, verdedigen en achtervolgen. Moeder waarschuwt ons nog voor de gevaren. We leren nu ook om onze vacht zelf schoon te houden.

Van het gastgezin leren we nu ook dat we niet aan de bank mogen zitten, niet in de gordijnen klauteren en niet op tafel als ze aan het eten zijn. Dit gebeurt allemaal met zachte hand. Ze zetten ons ergens anders neer bij ons speelgoed en dan spelen we daar weer verder. Soms zeggen ze ook “nee dat mag niet”.

Deze week worden we ook voor de tweede ontwormd. Bah, die vieze pilletjes. Dit is omdat we volgende week voor de eerste keer geënt moeten worden.

Ik heet Schurk. Ik vind stoute dingen leuk!

Week 9

Vera: Yess, we gaan met zijn allen naar de dierenarts. We worden in de bench gezet samen met moeders en we rijden een half uurtje met de auto. Dat vinden we niet eng en gaan lekker slapen.

De dierenarts gaat ons eerst keuren, wegen en we worden gekamd. Nee, we hebben geen vlooien. Ons buikje wordt gevoeld. Ze kijken of we een jongetjes of een meisje zijn. Dan worden we gechipt. Auw, dat doet pijn en nu nog een injectie. Alles verloopt goed. Wat een lieve dierenarts.

Mira wordt ook gechipt en geënt. Ziezo, als we nu de weg kwijt zijn kunnen ze ons altijd terug naar ons baasje brengen. Eigenlijk mogen we helemaal niet op straat komen. Maar wie weet als we ontsnappen.

Week 9: Op naar de dierenarts. We worden steeds groter!

Voor Mira maken we een afspraak om te steriliseren. Dat is echt heel belangrijk. Ze heeft veel afgezien van de kraamtijd omdat ze nog zo jong is. Ze is nu broodmager en krijgt extra voeding om aan te sterken, want die 5 stoere kittens van ruim 1 kilo drinken nog steeds bij moeders.

En natuurlijk zijn kittens heel erg leuk, maar niet om gedumpt te worden. Dat vinden de kittens niet fijn. Wij als gastgezin genieten enorm maar hebben ook veel zorgen. We kennen de poes niet. Weten niet wat ze wilt. Moeders heeft vaak veel ellende mee gemaakt en wij als gastgezin moeten het vertrouwen weer zien te winnen. Gelukkig is dat met Mira goed gelukt. Het is een schat van een kat.

Week 9: We drinken nog steeds graag bij mama

Week 10

Vera: Mira wordt gesteriliseerd. O, wat is ze bang als ik haar achterlaat bij de dierenarts. Ik heb het er zelf ook moeilijk mee. Maar het moet.

De kittens blijven een dagje alleen achter. Ze zoeken hun moeder, maar kunnen ze zich goed redden. Als ik Mira ga ophalen zit ze te bibberen van de stress bij de dierenarts. Ze hoort mijn stem en ze mauwt van blijdschap. We hebben haar zo in de bench om mee naar huis te gaan. Ze krijgt pijnstilling en antibiotica mee om verder op te knappen.

O, wat zijn de kittens blij als ze Mira weer zien. Gaan snel bij Mira drinken . Tot onze verbazing vindt ze dat goed. Wat ontzettend pijnlijk voor haar is. Maar ze is zo blij dat ze haar kittens ook weer ziet. Ze hebben elkaar echt nog nodig. Mira knapt goed op en de kittens gaan goed vooruit. Het worden echte bandieten. Rennen en vliegen door huis en in de buitenren. Ze mogen nu ook ‘s nachts buiten blijven, want het is echt warm weer. Ze kunnen ook naar binnen door het kattenluik. Dat zien we natuurlijk van moeders en de grote poezen.

Week 10: We ravotten erop los, maar doen ook graag een slaapje.

Week 11

Vera: Week 11 is een heel rustig weekje. We eten super veel brokjes en natvoer en we drinken nog steeds bij moeders. Als we ons niet goed wassen doet moeders dat en dat gaat niet zachtjes. We moeten leren netjes te zijn.

We moeten weer ontwormd worden Bah, echt vervelend dat pilletje, maar ja volgende week komt er weer een enting.

Ons gastgezin heeft de handen vol aan ons. Eigenlijk hebben ze nu 11 katten rond lopen. Eten, bakken verschonen, kammen. Maar wij zijn zo schattig.

Wanneer mogen we nu naar ons nieuwe huisje? Nee, nog niet. We hebben moeders nog nodig en zij ons. Wij zijn ook al heel sociaal geworden en komen lekker op de bank liggen. We kijken tv met de baasjes. We leren allemaal nieuwe geluiden. Er wordt natuurlijk ook gestofzuigd dat is wennen. We liggen te slapen en de bel gaat. Haha, weer visite. Dat wordt knuffelen en spelen en weer slapen. Dan doen we nog best veel. En vooral veel stoeien ook met de grote poezen. De grote Noorse Boskat kater die hier ook woont weegt wel 8 kilo en die speelt heel veel met ons. En we hebben allemaal al een vriendje of vriendinnetje waar we mee verhuizen.

Week 11: We houden ook nog steeds van slapen!

Week 12

Deze week moeten we weer gecontroleerd worden bij de dierenarts. Dus met zijn allen weer in de bench. We hebben maar 2 benchen gepakt anders passen we er niet in. Moeders moet ook mee. We worden weer allemaal gewogen, gekamd voor om te kijken of we vlooien hebben. Gelukkig hebben we die niet. De chip wordt gecontroleerd. We krijgen allemaal een dikke tien. En nog een extra kuurtje tegen de wormen. Bah! We wegen allemaal tussen de 1500 en 1700 gram.

Soms zijn we ook heel klein en liggen we allemaal bij moeders. Toch nog wat drinken. O, wat doet ze het super goed. Maar o, wat ben je mager. Ze weegt nog 2900 gram. Ze slaapt nu ook een stuk meer. Is geruster wat haar kittens doen.

En toen kwam de verrassing. Plotseling een kitten van 6 weken erbij. Moeder van het kitten en de broertjes of zusjes waren nog niet gevangen. Moeder Mira en kittens besnuffelen haar en het kitten gaat erbij liggen en drinkt mee. Eet al goed zelfstandig en wij denken die kan al zonder moeder. Zie je nu wel, het kan al bij 6 weken. Fout, fout, fout, helemaal fout van ons. Inderdaad, hij redt zich met eten en drinken, maar is totaal niet sociaal. Dat kan ook niet, want dat moet ik nog leren. Domme baasjes.

De tijdelijke logé: De kitten van 6 weekjes.

Nog een weekje en we wij grote kittens ons huisje verlaten. Onze adoptanten verlangen ook naar ons. Wij als gastgezin gaan nog een weekje extra genieten. Of zijn we ook een beetje blij dat het vele werk en drukte voorbij is? Ja, soms verlangen wij en de grote katten even naar rust. Stelletje druktemakers.

Wij zitten samen in ons huisje, met zijn tweetjes kunnen we nog steeds van elkaar leren!

Week 13

Vera: De week van afscheid nemen. Eerst brengen we 2 kittens naar Vlissingen. Na een uurtje in de auto we hebben heerlijk geslapen onderweg. We komen binnen en ze doen de bench open. We kijken rond en we gaan spelen. Helemaal niet weg kruipen. We luisteren nog wel naar de stemmen van ons gastgezin. Maar we gaan vrolijk verder. Even op de kattenbak en wat drinken en we kunnen er weer er tegen.

Dat maakt het heel makkelijk om ze achter te laten. We weten dat ze goed verzorgd worden en dat ze vrolijk en blij verder gaan. Twee dagen later brengen we Mira en 1 kitten weg naar Halsteren. Nou ja, zeg daar gebeurd hetzelfde. Ze gaan zelfs al even de bandiet uithangen.

Het kitten dat zijn moeder kwijt is gaat ook mee en die brengen we naar Goes. Moeders is gevonden met de broertjes. Wij denken: ‘die gaan elkaar niet meer herkennen en het kitten wil zelfstandig zijn’. Fout, Fout, Fout. O, wat waren ze blij dat ze elkaar zagen. Gelijk wassen knuffelen en gaan drinken. Ik kreeg er kippenvel van. Dus nogmaals, ze kunnen hun moeder nog niet missen met 7 weken.

Week 14

Vera: We hebben nog 2 kittens en die zouden nog 2 weekjes blijven, maar de adoptanten hadden besloten niet op de vakantie te gaan. Dus wij weer in de auto weer twee kittens naar Halsteren.

Weer hetzelfde verhaal: Ons lieve zachte tijgertje met de grootste bandiet van het stel. Ze noemen hem Schurk. Nou, dat is het ook wel, een echte schurk die ‘s avonds heerlijk op je schoot komt liggen om te knuffelen. We dachten: nu even rust in de tent. Grote poesen ook weer even rust. Maar nee, we nemen op de terugweg in Goes, weer een ander opvangpoesjes mee. Een lang harige kater van 1 jaar.

Week 15

Vera: Wat is het stil in huis. Nou ja, bijna stil. Onze Diesel de Noorse Boskat kater mist zijn kleine vriendjes om te spelen. Freya van anderhalf jaar is ienie mini poesjes van 2 kilo die heel veel heeft meegemaakt in haar jonge leventje. Die wil niet spelen. Onze eigen Beertje van 18 jaar wil alleen nu even rust. Ricky en Menny van 5 jaar, ook van Stichting Scheldekat, die willen helaas ook niet spelen. En ja, Boy die is net nieuw van Scheldekat en wil ook niet spelen. Wat doet Diesel dan? Iedereen pesten, wakker maken en de boel slopen. Maar na de vakantie hebben we ook weer tijd voor een nieuw nestje wat we met veel liefde en geduld gaan opvangen.

Boy, de nieuwste bewoner bij Vera

Het is helaas nodig...

Eigenlijk wilden we dat niet nodig zou moeten zijn. Lieve mensen, als je een kat in huis haalt is dat minstens voor 15 jaar en soms wel 20 jaar of meer. Laat het beestje castreren. De jonge tienermoeders doe je daar echt een plezier mee.

Wij hadden echt een droomnestje. Geen enkel probleem gehad. Niet ziek geweest. Als ik dan kijk bij de collega gastgezinnen die dag en nacht uit bed moeten. Zieke kittens onder vlooien die binnen worden gebracht. Kittens zonder moeder. Kittens met een ziek oog. Enzovoort.

Natuurlijk we doen het met heel ons hart, met liefde en plezier maar ook verdriet. Het enorme werk. Naar de dierenarts soms drie keer per week. We brengen gedumpte en gevangen grote poezen binnen bij de dierenarts. Die worden gelijk geholpen. Halen ze weer op. Marleen van de stichting probeert weer onder dak te regelen. En wij moeten ook weer gewoon gaan werken de volgende dag.

En dan vragen sommige:  Wordt je daar nu rijk van. Nee, niet in mijn portemonnee. Wij krijgen veel van de stichting. Dat wordt allemaal geschonken. Gelukkig maar. Maar wij trekken ook zelf onze portemonnee open. Een keer iets extra’s. We brengen ze weg naar hun nieuwe adres. Die reiskosten waren maar 500 km deze week en die schenken we maar aan de stichting. Die hebben het al moeilijk genoeg. Maar in ons hart worden we schatrijk en dat is het belangrijkste.

Stichting Scheldekat is een opvang voor kleine en grote katjes. Alles is op basis van donaties. Wil je ze helpen, dan kun je op hun website alle informatie vinden om een donatie te doen.