Vers geplukte gras voor katten
Gastblog geschreven door: Wendy Wendelen - Kat & Kruid
Wie Kat&Kruid al een tijdje volgt, weet het: wij zijn gek op gras!
“Oh jammer, want onze kat lust geen gras”, is dan vaak de reactie.
Ik ga je uitleggen hoe het komt dat katjes niet van commercieel kattengras houden, en met welk gras je hen wel een plezier kan doen. Niet enkel voor dat plezier, maar ook voor hun gezondheid en welzijn.
Het gras waar ik het over wil hebben is Kweekgras, Agropyron Elymus Repens, Couchgrass. Je kent het ongetwijfeld. Het is het gras dat je in frisse groene bundels onder bomen in parken ziet, of groeiend op bermen langs fietspaden. Er staan meestal brandnetels in de buurt, en wat paardenbloemen tussen, maar ook andere kruiden en wilde bloemen zijn vast gezelschap.
Het gras is frisgroen van kleur, en kan tot wel een anderhalve meter hoog worden wanneer het bloeit en in aren overgaat. Dan worden de randjes scherp, en is het ongeschikt om te plukken.
Natuurlijk hulpmiddel & zelfmedicatie
Al in de zeer vroege literatuur over natuurlijke hulpmiddelen voor dieren is kweekgras terug te vinden, ook wel kortweg “kweek” genoemd. Het wordt omschreven als ultieme trekpleister bij honden op wandeling om aan te gaan knabbelen. Honden weten dan ook instinctief dat dit goed voor hen is. Het versterkt hun maagwand, doet soms overgeven, en ja ook dat laatste is nodig om hun verteringstelsel weer in balans te krijgen. Dat komt omdat kweekgras rijk is aan polysachariden, slijmstoffen en saponinen, die zuiverend werken. Onze katjes weten dat ook, echter krijgen niet alle katjes de kans om hiervan te eten.
Kweekgras zit ook boordevol vitaminen en mineralen. En hoe komt dat? Het frisgroene gras haalt al die voedingstoffen met geweldig sterke wortels uit de vruchtbare grond. Daarom pluk je het best op een diverse ondergrond, want ook die brandnetels en paardenbloemen hebben hun voetjes in diezelfde grond en zo beïnvloeden ze elkaars kwaliteit.
Als een hond of katje (of konijn, of paard of…) dus kweekgras eet, is dat omdat het goed voor ze is. Omdat ze iets eten wat bijna medicinaal op hun gestel inwerkt. Zelfmedicatie bij dieren heet dit, of de iets moeilijkere Engelse term “Applied Zoopharmacognosy”. Wat? In het kort betekent dit dat dieren in de natuur instinctief weten wat ze nodig hebben om zichzelf te helen, beter te voelen, of aan te sterken. Zoals een gorilla plots een giftig blad eet, omdat hij weet dat het de parasieten in z’n darmen zal doden. Of de olifant die in de modder gaat rollen als hij huiduitslag heeft…
Zelfgeplukt gras voor je kat
Onze binnenkatjes behoren echter tot de categorie van ‘dieren in gevangenschap’ en kunnen dus zelf die keuze niet maken. De apotheek moet als het ware aan huis komen… Dit kan op verschillende manieren. Door het correct aanbieden van essentiële oliën bijvoorbeeld, door het werken met gedroogde of verse kruiden, maar dus ook eenvoudiger door een bosje kweekgras te plukken en mee naar huis te nemen.
Het probleem met commercieel kattengras zit 'm dus voornamelijk in de grond. De diverse vruchtbare ondergrond is er vervangen door groeikorrels of een kleverige gel, waarin tarwegras en andere soorten, snel kunnen groeien als het even in water op de vensterbank staat. Het gras heeft met andere woorden niets van voedingstoffen in hun sprietjes. Wij zien dat niet, maar katjes weten dat! Zij zien bijgevolg het nut niet van het eten van dat gekke gras… En dus wordt het voor het merendeel van de tijd genegeerd.
Waar het echter wel nuttig voor is, is het vocht dat het bevat! Alle grassoorten bevatten water. Knabbelen op gras is een verfrissende en dorstlessende bezigheid. Je hoeft het dus niet volledig links te laten liggen. Elke vorm van gras in huis is sowieso een verrijking voor een binnenkatje.
Nog even dit: ja, er wordt overgegeven na het eten van gras. Maar niet altijd. Ik heb een korthaar die smult van geplukt kweekgras, maar nog nooit in haar vierjarig leventje heeft overgegeven. Mijn langharige senior doet het dan weer wekelijks, haarbal incluis. Hij heeft dat nodig. Het gras vergemakkelijkt zijn vertering, en de slijmstoffen leggen een beschermlaag aan de binnenkant van de maagwand.
Neem dus volgende keer van op de wandeling of fietstocht eens een bosje vers geplukte grasjes mee naar huis. Pluk goed laag, zodat je lange sprieten hebt. Een wortel erbij kan zeker, maar laat het merendeel van de wortels staan, zo groeit er telkens nieuw gras. Ik heb onderweg naar huis mijn vaste pluk-plekjes al een tijdje. En er wordt al eens nieuwsgierig gekeken door voorbijgangers die mij gras zien plukken, gras!?? Maar bij thuiskomst zet ik het bosje gras in een vaas met water op de grond en heb ik gegarandeerd gescoord bij mijn twee trouwe huisgenootjes. Because they’re worth it.
Wendy is creatief onderneemster bij haar éénvrouwszaak Kat&Kruid.
Ze is kattenexpert, fytotherapeute, aromatherapeute, en geregistreerd consulent Bach Bloesems aan het officiële Bach Centre in Engeland. In haar werk wordt ze gedreven vanuit een passie voor dieren, de natuur, en de open medemens.
Feel free to follow us on Instagram and Facebook. At your, and your cat’s service.